zondag 20 januari 2013

Mijn bijzondere hobby – deel 3 (marktonderzoeken)



Ik heb mij in 2012 verplaatst in de rol van soldaat om mensen te helpen bij een ongeluk. Ik heb geproefd, geroken en mij laten testen. Ook heb ik invloed uitgeoefend op het TV-aanbod.

Proeven en bekijken
Al jaren doe ik mee met marktonderzoeken. Toch ben ik gestopt met smaaktesten. Het ging de laatste tijd voornamelijk om het testen van toetjes. Ik eet ze te weinig, het is voor mij ook niet het hoogtepunt van een diner. En ik wil natuurlijk voorkomen dat ik bij het proeven net iets te vaak een zuur gezicht trek en de beoordelingen opvallend vaak laag uitvallen.
Als het over eten ga, ben ik niet helemaal afgehaakt. Ik werd gevraagd om een week via een app mijn snackgewoontes bij te houden en via een keuzemenu mijn emotie op dat moment te omschrijven. Na afloop kreeg ik een rapport gemaild waaruit bleek of ik een emotionele eter ben, of ik mij makkelijker laat verleiden tot snacken door sterke voedselprikkels of dat lijnen de belangrijkste oorzaak is. De onderzoekers van de universiteit bedankten mij voor mijn medewerking. Wat ik al wist werd bevestigd, ik laat mij verleiden als ik lekker eten zie. Ik moet ook geen snacks zien, behalve fruit. Dat werd in het onderzoek wel als snack benoemd. Het fruit ligt er vaak zo mooi bij in de fruitmand op mijn tafel en kies ik daarom vast wat vaker voor een andere snack. 

Hoge stressfactor
Ik reed in juli naar Schiedam voor een onderzoek over gehechtheid en emoties bij vrouwelijke patiënten in de psychotherapie. Om de gegevens goed te kunnen beoordelen, worden de resultaten vergeleken met mensen zonder stoornis. Ik werk als ‘normaal’ mens graag mee aan een dergelijk belangrijk onderzoek. Ik vulde een aantal vragenlijsten in met af en toe wat vervelende en confronterende vragen. Tijdens de laatste test werd mijn hartritme, ademhaling en zweetactiviteit gemeten met behulp van een opnamekastje dat in een tasje om mijn middel werd geplaatst. Na afloop werd mij uitgelegd dat ze erg hun best hebben gedaan om mijn stress te verhogen. En dat is gelukt. Je weet dat je vrijwillig meedoet, toch was er een moment dat ik mijzelf afvroeg waarom ik mij hiervoor had aangemeld. Ik moest een korte presentatie geven en dat mocht geen seconde korter duren. En dat zonder horloge of klok in de buurt. Geen gezichtsuitdrukking of reactie op mijn presentatie en op mijn vraag of het al tijd was om te stoppen. Het leken eerder vijftig dan vijf minuten. De resultaten waren binnen, de test was geslaagd. Ik vond het prettig dat de onderzoekers eind van de middag met een glimlach nog even om de hoek mij een prettig weekend wenste. Ik ging met een goed gevoel weer terug naar huis. 

Ik zie ze vliegen
Er komt een uitnodiging binnen van een gerespecteerd onderzoeksbedrijf. Ik neem samen met de andere deelnemers na een korte instructie plaats achter een computer, de koptelefoon gaat op. We mogen niet meer met elkaar praten. Ik hoor de zware voetstappen met mijn legerschoenen als ik snel door de straten loop om op tijd aanwezig te zijn voor mijn sollicitatiegesprek bij de sergeant. Aan het eind van de straat vindt een zwaar ongeluk plaats. Ik leef bijna mee, het is tenslotte maar een spel (simulatie). Mijn enige opdracht: wees op tijd aanwezig bij het gesprek. Hoe red ik mij hier goed uit? Het wordt mij niet gemakkelijk gemaakt. Ik hoor constant gezoem door mijn koptelefoon. Ik draai wat aan mijn koptelefoon, maar dat helpt niet. Ik begin bijna met mijn handen te wapperen. Ik vind het een lastige opdracht. In de naastgelegen ruimte hoor ik gelukkig dat sommige deelnemers er ook last van hadden. Grappig hoe iedereen anders heeft gehandeld en boeiend om achteraf te horen wat is gemeten door de onderzoekers. En dat je je niet schuldig hoeft te voelen als je de mensen niet hebt kunnen redden. 

Zie ik het goed
Ik heb in de zomer meegedaan met een online community over de gewenste programmering van een Tv-zender. Ook werd mij vorig jaar gevraagd naar mijn voorkeur van twee filmposters voor een Nederlandse bioscoopfilm. En zag ik de eerste aflevering van een nieuwe Nederlandse Tv-serie, voordat hij werd uitgezonden. Er werd mij gevraagd aan te geven bij welke scènes ik weg zou zappen. Ik vond het geen grappige of mooie dramaserie. Ik had genoeg aanbod aan scènes waarbij ik weg zou zappen. De serie was een succes, ik heb het geen kans gegeven en haakte na aflevering 1 op TV weer af.

Het blijft leuk
Wat een variatie toch elk jaar weer aan vragen en testen voor marktonderzoeken. Of het nu gaat om vragenlijsten mondeling of schriftelijk te toetsen, producten uit te proberen, enquêtes in te vullen of mee te doen aan onderzoeken. Ik vind het nog steeds leuk en boeiend. Het kost weinig tijd, het geeft mij plezier en het levert als extraatje ook nog cadeautjes op.
Zou de hobby waar ik volgende maand mee start veel tijd in beslag gaan nemen naast mijn andere hobby's, dan kan ik dit altijd nog op een laag pitje zetten. Dat is weer het voordeel hiervan, geen verplichtingen. Gewoon doen wat je leuk vindt. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten