2005 - Oerol

8 gezellige mensen hadden ervoor gekozen om het eerste weekend naar Oerol te gaan. Dat hebben we geweten. Ik had deze drukte nog niet eerder meegemaakt. Vrijdagochtend vroeg op en met 3 auto’s op weg naar Harlingen. De tickets voor de overtocht hadden we tijdig in ons bezit en toch moesten we nog 2,5 uur wachten voor de volgende overtocht. Ondanks onze kleine tassen pasten we niet meer op de boot. We zijn rechtstreeks naar de supermarkt gefietst om in te kopen. Ondanks de koude wind hebben we ’s avonds voor de legertent gegeten. Het stokbrood en de salades vlogen over de tafel heen. We hadden trek gekregen na de lange reis. Dit jaar hadden we de luxe van een houten picknicktafel voor de tent. Geen stretchers meer met een dubbelfunctie. Het was nu komkommers snijden in de ‘keuken’ en de salade serveren aan een echte tafel. Het weekendje weg zal vol met bijzondere activiteiten: wc-rolwandelen, regendruppels tellen, zo veel mogelijk snoepen zonder ziek te worden, een decembergevoel creëren in juni en proberen het wereldrecord ‘dik gekleed slapen’ te verbreken. Je zou haast vergeten dat we voor wat cultuur naar Terschelling waren gekomen.  

In Hoorn trad Hessel in zijn eigen kroeg op met zijn dochter Tess. Een donkere kroeg waar zelfs nog VIPS zijn gespot. De ansichtkaarten van Hessel werden meegenomen als souvenir. We waren spontaan iemand van onze vrienden kwijt geraakt toen we naar buiten liepen. Zij ging een aantal zoenen ophalen bij Hessel en heeft die nacht heerlijk geslapen met een foto inclusief handtekening dicht op haar lichaam gedrukt. We waren gewoon jaloers op al die aandacht.

Jeroen en zijn vriendin zijn ’s morgenvroeg stilletjes vertrokken om kaartjes te regelen. Zij hebben heel lang in de stromende regen in de rij gestaan, maar zijn wel teruggekomen met kaartjes voor 2 voorstellingen die dag. Het was een verrassing wat we die middag gingen zien.

De I-pad ging aan, het ontbijt werd geserveerd in de ‘huiskamer’ van de tent en nu was het wachten op Jeroen voor een gezamenlijk bezoek aan de gratis straatvoorstelling ‘3 naakte mannen’. De zon kwam door, we zaten op de grond te kijken naar een leuke onderhoudende voorstelling.

Na een hapje en drankje was het tijd om richting de duinen in Kaap Hoorn te fietsen voor de 2e voorstelling 3 acteurs uit Baskenland, Sloveens-Italië en Nederland die een absurdistische, meertalige voorstelling speelden. Een vriendin van mij moest mij wakker houden tijdens de voorstelling. Waar ging dit in godsnaam over? Blijkbaar had het iets te maken met identiteit, aanpassing en onzichtbare grenzen. Gelukkig hadden we genoeg koekjes en snoepjes mee om ons niet te vervelen.

De mannen kwamen met een grote glimlach de schuur uitgelopen na de laatste voorstelling. De meiden snapten direct waarom. 2 mooie slanke dames die een bijzondere voorstelling gaven over het ego van de mens, de strijd tussen de ego’s en het gevecht met zichzelf. Het was een fysieke theatervoorstelling, waarin gebruik werd gemaakt van spel, dans en mime. Een mooie afsluiting van het culturele onderdeel van dit weekend.

’s Avonds laat ging een aantal van onze groep richting het kampvuur bij het strand.
Zondagochtend kwam het wederom met bakken naar beneden. Geen straattheater meer voor ons, maar opruimen en richting de boot. We hadden nog een lange reis voor de boeg. Het was een ongecompliceerd en gezellig weekend.