Een brief aan mijn (overleden) broer

Hallo Eddy,

Ik zit op een bankje. De zon schijnt, ik zie spelende kinderen in het park. Dat doet mij denken aan onze jeugd. Spelen met een voetbal, ruzie maken en weer goed maken. Onschuldig, niet bezig of ontwetend wat de toekomst brengen zal.
Het park ligt midden in een drukke stad in Noord-India. Niet jouw ideale vakantieland, dat was de Verenigde Staten. Het was je grote wens daar eens naar toe te gaan, die wens is nooit uitgekomen. Ooit breng ik een bezoek aan LA, Miami en Las Vegas en proost ik op je!

Op 27 januari 2012 is het 10 jaar geleden dat de politie bij mij thuis aanbelde. Ik sliep nog en deed slaperig open en hoorde het slechte nieuws. De aarde stond even stil. Je zei al jaren dat je nooit oud zou worden, ik lachte altijd en reageerde met: “Natuurlijk Eddy, waarom zou je ook”? Je hebt helaas gelijk gekregen.

Bezoek aan Spanje tijdens zijn werk

Wat hebben we samen veel beleefd, vroeger op de camping en toen we nog thuis woonden in Zuilen rondhangen en na schooltijd voetballen op het schoolplein. Je was altijd druk bezig. En wat heb ik mij aan je geërgerd als je je vingers geluid liet maken. Ik had het vermoeden dat je het soms alleen deed om je kleine zus te pesten.Al hebben we bij elkaar in de buurt gewoond bij de Maarsseveense Plassen en zijn we beiden direct vanuit het ouderlijke huis met onze partner gaan samenwonen, ik ben je toen al een beetje kwijtgeraakt. Ik werd volwassen, kreeg andere vrienden, maar ook andere verwachtingen. Je bleef hangen in plezier maken, praten werd kletsen.
Als ik toen met andere ogen naar je kon kijken, had ik je misschien bereikt. Mijn leven ging verder en zag je af en toe bij ma thuis. Ik begreep je niet meer en had moeite met jouw levensstijl. Ik had genoeg aan mijn hoofd in die tijd. Maar geloof mij, ondanks alles wat er is gebeurd, je verhuizing naar Spanje en België ben ik in jou en ons blijven geloven. Kinderen zaten er voor ons beiden niet in. Ik heb geloofd dat we ooit weer gezellig samen als broer en zus iets zouden ondernemen. Het komt wel goed in de toekomst. Ik heb je nog een paar dagen in huis gehad, toen hebben we gepraat. Dat heb ik tot de dag van vandaag als iets kostbaars ervaren. Eerlijkheid, onze geheimpjes delen, ik voelde weer contact met je. Het was helaas van korte duur. De radiostilte was snel weer terug.

10 jaar geleden ging mijn hoop verloren. Natuurlijk ben ik ook de laatste jaren van je leven om je blijven geven, al spraken en zagen we elkaar bijna niet meer. Op 19 januari a.s. zou je 45 jaar geworden zijn. Een broer hebben, het voelde zo vanzelfsprekend. Wat gaf het mij een ongemakkelijk en vreemd gevoel om jouw huis leeg te halen. Al jouw herinneringen aan de muur in de vorm van foto’s. Een periode die ik niet met je heb gedeeld. Een huis dat ik voor de eerste keer van binnen zag.
Had ik mij schuldig moeten voelen? Heb jij ooit gedacht dat je kleine zus je in de steek heeft gelaten? Ik zal het nooit weten. Je hebt geleefd en ik hoop ondanks alles dat je veel plezier hebt gehad. Jij hebt mij onbewust een wijze levensles meegegeven. Leef en beleef! En ja, dat ben ik ook na jouw begrafenis meer gaan doen. Het voelt soms net of ik voor twee leef, maar het voelt goed. Wat jammer dat mijn vrienden de kans niet hebben gehad om je te leren kennen.

Net voor mijn rondreis door India heb ik besloten om het contract voor de gedenkplaat niet meer te verlengen. Sinds je overlijden ben je veel meer in mijn gedachte. Deze keuze voelt nu wel goed, geen schuldgevoel meer.

Om een hoofdstuk uit mijn leven af te sluiten, ga ik na mijn avontuur een bezoek brengen aan onze (biologische) vader. Een kennismaking zonder verwachtingen of verwijten. Ik heb het gevoel van moeten losgelaten in mijn leven, ik wil dit zelf. En aan jou mag ik altijd denken.

Ik pak mijn spullen bij elkaar, de zon is uit mijn zichtveld verdwenen in het park. Ik veeg de doorgelopen make-up uit mijn gezicht en zoek de drukte van de stad weer op.

Eddy, ik beloof het. Ik blijf genieten van het leven en dingen doen die ik belangrijk en leuk vind in dit leven.

Veel liefs van je kleine zus.

Conny

Uitzicht op de rest van het park in India.

Aantal bezoekers: