De minivakantie zit er weer op. Het bezoek aan Praag was absoluut de moeite waard! We hebben veel gezien. Heerlijk in de zon veel kilometers afgelegd. Ik had een relaxte gozer bij mij. Dus wat kan er dan nog verkeerd gaan?
Ik zal niets vertellen over de slechte organisatie, de blaren onder mijn voeten, het hoge grijsgehalte in de groep en het bijzondere eten in het hotel. En vooral niets over de vermoeiende reis met de touringcar en niets over de gemiste excursies.
Praag, de stad met de honderd torens, de vele kerken en barokke panden. Mijn voorkeur gaat voornamelijk uit naar de gotische bouwwerken. De stadsgids vertelde bij een standbeeld met een helaas onthoofde heilige de bijbehorende mythe. Al je dromen komen uit als je op de Karelsbrug over het koperreliëf wrijft van de heilige die in de Moldau werd gegooid. Dat heb ik uiteraard goed onthouden. Een dag later liep ik heerlijk in de zon met mijn wens nog in gedachte en Marcel naast mij om dát moment vast te leggen. De wrijfsessie kon beginnen.
Hoogtepunten waren verder het astronomische uurwerk in de Oude binnenstad en een bezoek aan de Praagse Burcht. Het wisselen van de wacht zondag om 12.00 uur was ook zeker het bekijken waard. Conny en mannen in uniform….. moet ik dit nog verder toelichten.
Toen we op zondagmiddag onze voeten bijna niet meer voelden, zijn wij toch nog naar een expositie geweest van Salvador Dali. Met het vooruitzicht op een vers bakje koffie met wat lekkers, kreeg ik hem zover om mee te gaan. Niet echt spectaculair, maar we moesten nog 3 uur vol maken, voordat we met de "comfortabele" touringcar op weg naar huis konden.
Van elke buitenlandse stad die ik bezoek, koop ik een capitool uitgave. Dit exemplaar gaat in de boekenkast naast de andere exemplaren die vast nog volgen. Er zijn nog zoveel mooie steden waar ik een bezoek aan wil brengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten