donderdag 14 augustus 2008

Spoorloze kalfjes en voorspelbare mannen



Ik heb de afgelopen week weer veel geleerd. Dit keer op het gebied van lammetjes, bal stoten, bandblazen en voorspelbare mannen.


Na een rondje Nieuwegein kom ik net voor sluitingstijd een slager tegen die wel kalfsvlees mag verkopen. Ik kon de keurmeester wel omhelzen met dit goede nieuws. Tijdens het koken loop ik een paar keer naar de voordeur om vrienden te verwelkomen. Probeer ik tegelijkertijd het vlees niet te laten aanbranden. Vergeet ik de drankjes in te schenken. Maar heb ik gelukkig wel gedacht aan een koud voorafje aan de salontafel. Iedereen gaat enthousiast  met elkaar in gesprek. Ik blijf stilletjes in de keuken. Balen, de saus wordt niet dik. We gaan aan tafel. Van een goede vriendin hoor ik dat ik nu mag ontspannen en we vallen aan. Gelukkig gaat bijna alles op. Een mooi gedekte tafel doet ook veel, merk ik…


Ik krijg een uitnodiging voor een avondje poolbiljart. We zijn met 2 meiden en 2 jongens. We delen ons op in een "leuk" en "goed" team. Ik plaats mijzelf maar in het "leuke" team. Tot mijn verbazing stoot ik een aantal ballen direct in de pockets. Natuurlijk kijk ik direct erg wijs naar mijn tegenstanders. Ik leg bij het 2e spel uit dat ik uit Nieuwegein kom en dat daar andere spelregels gelden. Helaas krijg ik alleen een glimlach terug van de jongens. Het "goede" team is aan de beurt. Ik win een ronde, maar ondanks een wisseling van meiden tegen de jongens blijft het daarbij.


Zondagmiddag lopen mijn vriendin en ik richting mijn auto op weg naar de zon. We bekijken mijn auto. Ik word op mijn autobanden gewezen die al behoorlijk leeg zijn gelopen de afgelopen 3 jaar. Tijd voor actie, roept mijn vriendin. Ik roep met grote ogen dat ik geen ervaring heb. Komt goed, zegt ze!! Wat heerlijk dat ik na deze ervaring bij het benzinestation gewoon weer gemakkelijker door de bocht heen ga. Dat ik niet meer hijgend file hoef te parkeren. En dat ik zelfs minder geld kwijt ben aan benzinekosten. Ja…Conny, auto’s en techniek…


Na 2 enthousiaste gesprekken is het tijd om een datum te prikken. Ik wil weten of de ogen echt zo indringend groen zijn van mijn date. En of hij net zo leuk is als hij overkomt in onze gesprekken. We spreken ’s avonds af. We zijn bijna de enige in de kroeg. Dat wordt zoeken naar een geschikte plek. Hij kiest voor een tafeltje en niet de bar. We bestellen beiden een wijn. Hij heeft inderdaad niet gelogen over zijn mooie ogen. Maar verder dan één bijzonder onderwerp komt hij niet. Ik probeer hierin nog te sturen, maar merk dat ik begin te gapen. Gelukkig, de kroeg gaat vroeg dicht. Tijd om op te stappen. Hij is het er helemaal mee eens. Gelukkig maar. Als je leven maar uit één hobby bestaat leidt je volgens mij maar een saai en eenzijdig leven. Ik ontvang gelukkig geen SMS met "bedankt voor de leuke avond, doen we snel weer".

Geen opmerkingen:

Een reactie posten