"We worden er niet zozeer beter op naarmate we ouder worden: ten goede of ten kwade worden we meer onszelf.”
Ik heb een drukke en opmerkelijke week achter de rug. Soms vind ik het jammer dat ik mijn privé- en werkbelevenissen niet bijhoud in een dagboek. Dit zou een interessant hoofdstuk kunnen zijn in het nog uit te brengen boek ”het leven met onze Conny”.
Het is vrijdagavond. Ik trakteer mijzelf op een grote reep melkchocolade. Met een mok thee duik ik mijn hoekbank in en pak een stapel tijdschriften. De verwarming staat heerlijk hoog en de stereotoren zet ik uit. Ik lees een aantal artikelen over keuzes maken, dat slapen je slimmer maakt, de najaarstrends en over je beste minnaar ooit. Na een tijdje grijp ik helaas naar een lege chocoladewikkel. Zucht. Ik leg de tijdschriften terug in de kast. Het zijn leuke onderwerpen om met vriendinnen in de kroeg nog eens te bespreken. Ik kom in actie en een artikel blijft dagenlang rondcirkelen in mijn gedachte. “Als ik 70 ben dan…”. Ik sta als 38-jarige jonge meid fris en fruitig in het leven met mijn dromen, ideeën, fantasieën en wensen. Als ik 70 jaar ben, waar kijk ik dan op terug? Wat doe ik op deze mooie leeftijd en met wie?
Ik zit tevreden in mijn uitgestrekte tuin onder een parasol. Mijn lange grijze haar mooi opgestoken. Ik ben al lang niet meer jaloers op die lange zwarte lokken van mijn goede vriendin. Mijn partner speelt met zijn kleinkinderen in de huiskamer, terwijl ik mijn 4 katten eten geef. Ik kijk regelmatig met een glimlach naar die vele foto’s in de gang van familie en vrienden. En wat hebben we samen veel mooie rondreizen gemaakt. Wat geniet ik als mijn stiefkinderen langskomen en aandachtig luisteren naar mijn grappige verhalen. Ik heb veel van mijn wensen, dromen en fantasieën uit laten komen. En breng daarom graag wat ‘Conny wijsheden’ aan hen over. Ik heb op mijn 70e geen spijt van die dingen die ik heb gedaan in mijn leven. Ik kijk met trots terug op mijn geslaagde loopbaan en mijn inzet na mijn pensioen in het vrijwilligerswerk. Ik ben een paar van mijn dierbare vriendinnen in de jaren niet uit het oog verloren en zie de grijze dames nog steeds erg graag. Al merk ik in de jaren een verschuiving in de gespreksonderwerpen van leuke mannen naar behulpzame buren. Ik pas mij maar aan.
Ook op mijn 70e blijf ik plannen maken!! Je bent tenslotte nooit te oud om te leren, te voelen en te ervaren. Misschien breng ik mijn jarenlange columns toch maar eens uit in boekvorm…
Het citaat is van Sir Laurence Olivier, een Engelse acteur en regisseur.
Ik heb een drukke en opmerkelijke week achter de rug. Soms vind ik het jammer dat ik mijn privé- en werkbelevenissen niet bijhoud in een dagboek. Dit zou een interessant hoofdstuk kunnen zijn in het nog uit te brengen boek ”het leven met onze Conny”.
Het is vrijdagavond. Ik trakteer mijzelf op een grote reep melkchocolade. Met een mok thee duik ik mijn hoekbank in en pak een stapel tijdschriften. De verwarming staat heerlijk hoog en de stereotoren zet ik uit. Ik lees een aantal artikelen over keuzes maken, dat slapen je slimmer maakt, de najaarstrends en over je beste minnaar ooit. Na een tijdje grijp ik helaas naar een lege chocoladewikkel. Zucht. Ik leg de tijdschriften terug in de kast. Het zijn leuke onderwerpen om met vriendinnen in de kroeg nog eens te bespreken. Ik kom in actie en een artikel blijft dagenlang rondcirkelen in mijn gedachte. “Als ik 70 ben dan…”. Ik sta als 38-jarige jonge meid fris en fruitig in het leven met mijn dromen, ideeën, fantasieën en wensen. Als ik 70 jaar ben, waar kijk ik dan op terug? Wat doe ik op deze mooie leeftijd en met wie?
Ik zit tevreden in mijn uitgestrekte tuin onder een parasol. Mijn lange grijze haar mooi opgestoken. Ik ben al lang niet meer jaloers op die lange zwarte lokken van mijn goede vriendin. Mijn partner speelt met zijn kleinkinderen in de huiskamer, terwijl ik mijn 4 katten eten geef. Ik kijk regelmatig met een glimlach naar die vele foto’s in de gang van familie en vrienden. En wat hebben we samen veel mooie rondreizen gemaakt. Wat geniet ik als mijn stiefkinderen langskomen en aandachtig luisteren naar mijn grappige verhalen. Ik heb veel van mijn wensen, dromen en fantasieën uit laten komen. En breng daarom graag wat ‘Conny wijsheden’ aan hen over. Ik heb op mijn 70e geen spijt van die dingen die ik heb gedaan in mijn leven. Ik kijk met trots terug op mijn geslaagde loopbaan en mijn inzet na mijn pensioen in het vrijwilligerswerk. Ik ben een paar van mijn dierbare vriendinnen in de jaren niet uit het oog verloren en zie de grijze dames nog steeds erg graag. Al merk ik in de jaren een verschuiving in de gespreksonderwerpen van leuke mannen naar behulpzame buren. Ik pas mij maar aan.
Ook op mijn 70e blijf ik plannen maken!! Je bent tenslotte nooit te oud om te leren, te voelen en te ervaren. Misschien breng ik mijn jarenlange columns toch maar eens uit in boekvorm…
Het citaat is van Sir Laurence Olivier, een Engelse acteur en regisseur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten