zaterdag 26 december 2009

2009 - Met de 65+ club kerst vieren in Hannover


In 2009 wil ik de feestdagen op een andere manier beleven. Ik neem mijn moeder mee met een georganiseerde reis naar Hannover. Ik stap op 23 december ‘s morgenvroeg zonder te hoge verwachtingen in de touringcar in Utrecht. We laten ons 5 dagen vermaken in en rondom de oude Hanzestad.
De vakantie stond in het teken van ratten, snoepen, lange onderbroeken, springende broodjes, een stille Kerstman en een overenthousiaste chauffeur. Ondanks de vele grijze accenten in de touringcar en het hotel heb ik mij zeker vermaakt.

Woensdag 23 december 
We kiezen een goede plek uit in de bus waar we de rest van de reis blijven hangen. De volumeknop van mijn achterbuurman staat verkeerd ingesteld. Na vier keer dezelfde alinea lezen, stop ik mijn boek van Nicci French maar terug in mijn tas. Ik kijk naar buiten, hoe verder we richting Duitsland rijden hoe minder sneeuw ik zie. Wat jammer, ik had mij zo verheugd op een witte kerst. Ondertussen luister ik maar naar het avontuurlijke en zielige levensverhaal van de achterbuurman. Op de stille momenten doe ik een poging om een hoofdstuk te lezen. Wie heeft het jonge meisje vermoord en in de tuin van het familiehuis begraven? De enthousiaste chauffeur zit helemaal in zijn element, alle informatie en de vele grapjes vallen in de smaak bij de rest van de deelnemers. Op sommige momenten zijn ze zo flauw dat we er samen om kunnen lachen.
We arriveren bij een jaren ‘70 hotel op een industrieterrein even buiten Hannover. We krijgen een vaste plek aan tafel. Het wordt tijd om na het uitpakken van de koffers goed na te denken waar we gaan zitten. Ik gooi het matras naar de andere kant van de kamer en geef het tweepersoonsbed aan mijn moeder.


Donderdag 24 december 
Mijn moeder is vandaag jarig. Voor het ontbijt zing ik haar even toe. Als we terugkomen uit Harmelen is het tijd voor de cadeaus en de drank. We zijn sportieve meiden en nemen iedere keer de trappen naar de 4e etage. Een oudere dame vindt dat zij recht heeft om voor te dringen bij het ontbijtbuffet. Ik wacht geduldig tot mijn broodje uit de broodrooster springt. Hij vliegt helaas niet lekker bruin op mijn bord, maar vliegt de lucht in en belandt achter het buffet. Ik ben wel gelijk wakker van de lachende mensen om mij heen. Ik geniet in stilte van mijn kopje thee aan tafel.
We vertrekken naar Harmelen. Wie kent er niet het verhaal van de rattenvanger van Harmelen? Hij verloste de stad van alle ratten, maar toen hij niet betaald kreeg, nam hij met zijn fluitspel alle kinderen van de stad mee. De stad is gevuld met prachtig versierde huizen, die door de welgestelde kooplui werden gebouwd als bewijs van hun rijkdom.
Na de rondleiding door onze gids Vera bezoeken we samen de St.-Nikolaiskerk. Het ongeveer 800 jaar oude godshuis werd in 1945 bijna volledig vernield door artillerie-beschietingen. Tussen 1957 en 1959 werd het heropgebouwd. De mooiste bezienswaardigheid is het mozaïekvenster aan de zuidkant met een afbeelding van de rattenvanger.

In de touringcar worden we getrakteerd op rat en het smaakt nog goed ook!
We proosten samen in de hotelkamer op de verjaardag van mijn moeder met een glaasje Baileys en ik geef haar mijn cadeau.
Tijden het 'Christkind' buffet ontvangt ze van de chauffeur een fles champagne en bonbons. Na het buffet vertrekken we richting de kerk voor de avond/nachtmis. Dit is voor mij een nieuwe ervaring. Ik ga warm gekleed. Het lukt mij niet om de Duitse liedjes mee te zingen. Nieuwsgierig kijk ik rond om te zien wat er allemaal gebeurt tijdens zo'n mis. Na de mis worden we in het hotel door een stille Kerstman getrakteerd op een warme 'feuerzangbowl'. Het 'Hohoho' denk ik er zelf bij toen het warme drankje werd geserveerd.



Vrijdag 25 december (1e Kerstdag) 
Gisteren duwde een oude man een briefje in mijn hand met zijn e-mailadres. Bij het buffet vroeg een 65+er aan mij of er nog iets lekkers in de aanbieding is. Ik verwees hem direct naar de saladebar. Ik glimlach al twee dagen naar alle mannen van de bus. Vanavond is het ‘Jingle Bells Ball’ en ik wil graag gevraagd worden voor een foxtrot of een losse disco-move. Ik ben benieuwd of het de moeite waard is geweest om zoveel te glimlachen.....
We starten de dag met een dagtocht door de Hertz, een van de natuurgebieden van Duitsland. We brengen een bezoek aan het 1000 jaar oude stadje Goslar. Deze stad aan de voet van het Harzgebergte heeft het grootste aantal vakwerkhuizen van Duitsland, zo'n 1800 stuks.
In de ochtend stoppen we bij 'der Windbeutel-König" voor een koffie met een lekkernij.
In Goslar beklim ik samen met mijn moeder de 208 treden van een toren en brengen een bezoek aan het keizerlijke paleis.
Na het candle-light-buffet in het hotel is het tijd voor het bal. De zaal is feestelijk versierd met 1 rode strik aan de wand. In de hoek DJ Kerstman zonder rood pak maar met dezelfde lichaamsbouw. In de naastgelegen ruimte is iedereen klaar met eten. Sommige (echt)paren gaan direct naar hun hotelkamer. Ik hoor Nico Haak op de achtergrond zingen over elastieken benen. Mijn moeder pakt mijn hand vast en trekt mij door de eetzaal op de lege dansvloer. Spotlight aan, de swingende dames staan op de dansvloer. We dansen op liedjes uit de tijd van Op Volle Toeren. We twisten enthousiast mee met Chubby Checker. Wat leuk en fijn om te zien dat meerdere vrouwen en mannen dit een leuke dans vinden, van de dansvloer wordt nu gelukkig goed gebruik gemaakt. Ik krijg mijn moeder niet meer van de dansvloer af, maar gelukkig, ook zij haakt af op het moment dat de polonaise wordt ingezet. Tijd voor een glaasje fris!

Zaterdag 26 december (2e Kerstdag) 
Na een onverwachtse koude douche en het uitgebreide ontbijt brengen we met onze gids Vera een bezoek aan Hannover. Onderweg in de bus vertelt opa Kees over zijn zoon, wat hij wilde worden en wat hij nu voor werk doet. Als ik zijn mail ontvang met een foto die hij van mij heeft gemaakt, moet ik letten op zijn digitale handtekening. Hierin staat een adres vermeld van een Bed and Breakfast. Echt een aanrader, zegt hij vol trots. Ik glimlach, wat een handige en leuke manier van reclame maken. De koekjestrommel en de koekjestrommel blijven rondgaan in de bus en raken maar niet leeg.
We zien de tuinen van Herrenhäuser Gärten. Het betreft vier door een lindelaan verbonden tuinen. De belangrijkste tuin is de Grosser Garten. Deze tuin stamt uit 1666, maar nog voor het einde van de zeventiende eeuw werd de tuin prestigieus hervormd door de hertogelijke familie. Het openluchttheater wordt in de zomer nog altijd gebruikt. Het slot is in de Tweede Wereldoorlog verwoest. De tuinen liggen in het noordwesten van Hannover.
Na het kerstbuffet in het hotel rijden we naar hotel Ramada Hotel Europa voor de grote bingo. We bekijken de prijzen en nemen plaats op de 2e rij in de zaal. De DJ alias Kerstman alias bingoleider noemt de nummers op. De chauffeur pakt de rol van dronken konijn en haalt de gewonnen kaartjes bij de mensen op zijn ‘komische’ manier op voor controle van de nummers. Ik heb nog 1 nummer op mijn bingokaart. Ik zie mijzelf al met het strijkijzer vertrekken, juist op dat spannende moment vraagt het personeel wat ik wil drinken. Zucht. Na 3 rondes gaan we met lege handen terug naar ons hotel.
Het is tijd om de koffers in te pakken. Zondagochtend worden we vroeg bij de bus verwacht en vertrekken we naar Asten waar we stamppot eten en iedereen zijn eigen bus naar huis pakt. Tijd om afscheid te nemen van het vaste clubje gezellige mensen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten