Klussen met Conny - deel 4 (de halve finale)

Spontaan valt in de gang de deurbel op de grond, gaat de verlichting in de slaapkamer niet meer aan en wil het peertje niet meer los. In het donker kruip ik dan maar over de dozen heen mijn bed in.
Er komt een warbol aan bedrading achter de kast vandaan. Sommige bedrading is niet aangesloten of overbodig. Ik zoek het uit. Deze warbol lijkt soms wel op mijn gedachtes en acties. Er speelt van alles tegelijkertijd. Wat bewaar ik, wat kan weg, wat pak ik wel en niet op en wat hoort hier niet thuis.

De 2e klusjesman tipt mij om een lichte kleur aan te houden in de gang, omdat het zonlicht ontbreekt. Het nieuwe witte behang dat hij er gedeeltelijk afscheurt valt hem blijkbaar niet op dat hij mij deze tip meegeeft. Ik reageer maar niet. Ik krijg meerdere malen een preek dat het mijn schuld is dat het zo verlopen is met de andere klusjesman. "Tenslotte heb je geen specialist ingehuurd", zegt hij streng. "Dat je op die klussite zoekt naar een klusser snap ik echt niet", komt er zuchtend uit. Terwijl ik via deze site ook aan zijn gegevens ben gekomen. Wat hij zegt daar heb ik weinig aan, maar wat is hij leuk om naar te kijken. Hij wil weten hoe laat en waar ik het materiaal koop, zodat hij van te voren de winkel kan bellen of ik wel de juiste spullen koop. Hij verlaat mijn huis en ik ga een dagje relaxen bij vrienden. Het voelt een dag later niet goed en laat de klusjesman weten dat ik de gang even laat voor wat het is: een bouwkeet zonder vloer met gescheurd behang die schots en scheef op de muur zit. Ik concentreer mij eerst op de huiskamer en de slaapkamer.

Ik maak een afspraak met mijn superklusser voor montageklussen. Dat geeft mij een weekend de tijd om nieuwe lampen te kopen. Ook maak ik zondag af waar de lul de behanger mee begonnen is, het is wel jammer dat het net die plekken zijn waar ik vaak langs loop en vanuit mijn luie positie op mijn hoekbank zicht op heb. Tussendoor beantwoord ik een mail van Peter R. de Vries met de vraag of ik mee wil doen aan zijn programma als politieagent of lijk. Een foto van mij is gewenst. De autogarage bel ik maar weer eens op, want 10 minuten genieten van mijn 3e autoradio is te kort. Volgens een collega ligt het aan de autoradio en niet aan het inbouwen. Maar in welke doos zit die aankoopbon ook al weer?
Om de stress kwijt te raken speel ik een love game en gooi een strike in mijn huiskamer via de WII. Wat is het fijn dat mijn gordijnen weer hangen. Ik heb nu niet meer het gevoel dat er elk moment aangebeld kan worden door de overburen met de vraag of alles wel goed gaat, want ze zien mij soms zoooó overdreven bewegelijk TV kijken.

Het is dinsdagavond. De nieuwe vensterbank past niet in de lift, dat wordt trappenlopen. De lamp wordt boven de eethoek opgehangen en er is weer licht in de slaapkamer. Als ik mijn huiskamer betreed, komt er een glimlach tevoorschijn. Het gaat steeds meer op een gezellige huiskamer lijken. Genieten dus. 
Natuurlijk moet er nog veel gebeuren. Ik krijg hulp uit een onverwachtse hoek voor de gang en krijg van een collega de gouden tip over de nieuwe vloer in de gang en bijkeuken.
Ik maak mijzelf niet gek en denk terug aan die bedrading achter de kast. Stukje bij beetje oppakken en alles valt vanzelf een keertje op zijn plaats.