Een hutje op de hei, vriendinnenweekendje

Wat een leuk idee Conny, dat doen we! Wanneer, hoe, wat en waar? 

Ik stel voor om met een paar meiden een weekendje weg te gaan. We trekken de agenda’s en kiezen voor het weekend van 1 april. Ik boek de accommodatie, koop alles in en neem alle extra spullen mee. 

Naast eten en drinken neem ik ook muziek mee, alleen twijfel ik over mijn muziekkeuze. Horen ze liever Andrea Bocelli bij het gekookte eitje ’s morgens of zingen ze ook mee met Boys Town Gang en Gloria Gaynor. Voor de zekerheid neem ik genoeg muziek mee uit de jaren ‘70, ‘80 en ‘90. 

Het is een zeer gezellig weekend geworden. We hebben gevlogen, gezongen, geproefd en iets geleerd. We zijn met de billen bloot gegaan, hebben gezocht naar een prins en kregen rode en witte wangen. 

Gelukkig staan er karren bij de parkeerplaats om de spullen naar het huisje te brengen. Bij aankomst zetten we, ondanks de weersverwachting, de terrasstoelen klaar. Je weet maar nooit. Het volume van de muziek gaat om hoog, we ruimen alles in en ik duik de keuken in.

Ik pas gelukkig in het eenpersoonsbed, al vind ik het net iets minder fijn om telkens de spiraalbodem te voelen als ik mij omdraai. Het heeft wel als voordeel dat ik vroeg op ben. Op mijn tenen loop ik 's 's morgensvroeg naar de huiskamer en zet het ontbijt klaar. 

We besluiten iets met cultuur te doen en brengen na een tip van de receptioniste met twee navigatiesystemen in de auto een bezoek aan het gesloten kasteel op het landgoed in Geldrop en de niet onderhouden Engelse landschapstuin. Maar het bezoek aan de kinderboerderij, al dat lekkers bij de open haard in het voormalige koetshuis en de boswandeling maken veel goed. 

We worden bij terugkomst in het huisje getrakteerd op een workshop ‘fris en fruitig’. De washandjes komen van pas en de fotorapportage leidt tot veel hilarische momenten. Na het heerlijke maar ongezonde eten ’s avonds kan ik mij niet meer beheersen en kom ik in beweging. Wat leuk om te zien dat alle andere meiden ook sportief meedoen. Maar wat heb ik een spierpijn zondagochtend. Ja, proberen weg te vliegen is ook niet goed voor je schouders op mijn leeftijd…. 

De tijd gaat snel. Op zondagochtend hebben we weer geen ruzie wie als eerste onder de douche mag meezingen. En wordt weer niet geduwd, ondanks dat er maar één spiegel in het huisje aanwezig is. We willen na het ontbijt nog niet naar huis en overleggen wat we gaan doen. Het wordt koffie met gebak en tussendoor met een balletje slaan. De zon komt door en wij voelen ons weer 17 jaar jong bij elke hole-in-one. 

We pakken hierna onze spullen in inclusief de Wii en het kaartspel, vegen de vloer aan en nemen tijdelijk afscheid van elkaar. Volgend jaar weer?