Dit jaar gaan we met vier vrouwen richting de Arena. Dit keer niet over de top gekleed. We spreken niets
af over onze kledingkeuze, maar houden ons wel aan de dress code voor The Love Boat Edition. Ik koop een
blauw-wit gestreept T-shirt en een marinepet. Een blauwe broek heb ik wel in de
kast hangen. Ik kies voor foute blauwe zilveren trosjes als oorbellen en een
flinke laag blauwe oogschaduw. Ik ben er klaar voor.
We spreken elkaar een paar
dagen van te voren op het verjaardagsfeest van een vriendin (Jolanda). We besluiten
op dat moment dat het toch wel leuk is als we allemaal een pet of baret dragen.Ik breng opnieuw een bezoek aan de feestwinkel. Het lukt mij weer
om mijzelf te bedwingen om alle leuke petjes en pruiken op te zetten en loop gelijk door naar de Toppers hoek. De vrouw naast mij spreekt mij aan en vertelt mij waar ik
dit weekend naar toe ga. Ik bevestig dit met een grote glimlach.
De menigte is in een vrolijke
stemming als we begin van de avond bij de Arena aankomen. We genieten op zaterdag van de
zon en blijven nog een tijdje buiten hangen. Tussentijds bekijken we de andere
matrozen, zeemeerminnen en kapiteins die ook door Gerard, René en Jeroen voor
het feest zijn uitgenodigd.
Ook dit jaar hebben we goede
zitplaatsen op de eerste ring. Ik nam mij voor om tijdens het bezoek van Paul
Turner en Glennis Grace de
drankjes te halen, maar ik besluit toch de pauze nog even uit te stellen. Het
optreden van Paul is zo heerlijk fout. Het liedje “I just can’t get enough” heb
ik net iets te vaak gehoord, maar ik zing en dans toch mee.
Gelukkig gaat Glennis geen gesprek aan met het publiek met haar platte accent, maar zingt ze de sterren van de hemel met o.a. een medley van Whitney Houston. Wat een stem! Ik ben onder de indruk.
Gelukkig gaat Glennis geen gesprek aan met het publiek met haar platte accent, maar zingt ze de sterren van de hemel met o.a. een medley van Whitney Houston. Wat een stem! Ik ben onder de indruk.
En wat zing ik hard mee met
de voetbalmedley. Ik vind dit het leukste muzikale
onderdeel van de avond. Op dit soort momenten denk ik vooral aan Eddy (mijn
broer), omdat hij gek was op voetbal en deze muziek. Mijn volumeknop gaat nog
hoger. Ik moet er wel aan denken binnenkort mijn excuses aan te bieden aan mijn
buren op de tribune voor de geluidsoverlast.
Ik kom er later op de avond
achter dat de mensen achter mij op de tribune het lastig vinden om de
bierglazen leeg te drinken. Ik kom in eens met mijn schoenen bijna niet meer
los van de grond. Paul de Leeuw komt een tweede keer op het podium, maar dit
keer zingt hij Duitse schlagers. Het lukt mij toch om mij snel los te wringen
van de grond om alsnog de drankjes te halen die ik had beloofd.
Gelukkig kan mijn jack die
onder mijn stoel lag in de was en kan mijn handtas tegen een stootje. Ik wring
hem uit en zorg er voor dat hij thuis weer naar leer ruikt in plaats van naar Amstel
Bier.
Na filevorming in de
parkeergarage praten we onderweg na over deze gezellige avond en zijn we
benieuwd hoe de foto’s zijn geworden. We hebben ons natuurlijk thuis heerlijk
aangesteld voor de camera. De marinepet stop ik bij de roze en paarse boa’s, de
goudkleurige handtas, kroon en cowboyhoed en het zilverkleurig T-shirt en diadeem
in de Toppers feestbox op de kast.
Ook al waren er dit jaar meer
gastoptredens en waren de praatjes tussen door slecht verstaanbaar, de muziekkeuze was top! Ik koop de CD, zodat ik in de auto als ik alleen ben nog
lekker vals mee kan zingen en nagenieten.
Ontzettend leuk opgeschreven Conny...... leuke site ook....heb met plezier weer rondgekeken.
BeantwoordenVerwijderen