Toppers 2013: 1001 Night

(vrijdag 24 mei 2013)

Ook dit jaar heb ik weer gedanst en meegezongen tijdens het concert van de Toppers in de Arena in Amsterdam. Wel iets minder vaak en enthousiast dan voorgaande jaren. Lag het aan de geluidskwaliteit en de keuze van de liedjes en gastoptredens? Of lag het gewoon aan mij?

Het thema dit jaar was 1001 Night, glitter mystic with a Touch of Gold. In mijn verzameling feestkleding en accessoires kon ik niets vinden om aan te trekken of om op te zetten. We gingen voor een witte broek en gouden T-shirts. Helaas kwamen we niets tegen in de kledingwinkels. Zelfs in de online feestwinkels ging de voorraad snel en grepen we net mis. We wilden wel eenheid houden in onze kleding, daarom gingen twee Oosterse danseressen uit onze groep voor de kleuren blauw en goud en de andere twee voor rood en paars.

Het was geen weer om ruim van te voren naar de Arena af te reizen en buiten met een grote glimlach te genieten van de zon en de langslopende feestgangers. We liepen gelijk door naar onze plekken op de 2e rij in de eerste ring. We hadden goed zicht op de veldplaatsen, de geweldige entree van de Toppers en de polonaise die regelmatig werd ingezet op de rij voor ons.

De korte gesprekken tussen de optredens door waren niet goed verstaanbaar, maar dat kon de pret niet drukken. Ik ging overdreven meedansen toen de Disco Medley werd ingezet, om het iets warmer te krijgen. Niet Gerard maar de wind gierde door de gangen van de Arena. Mijn vest ging weer aan en mijn handen verdwenen in mijn broekzakken als ik niet meer aan het zwaaien was.

Ik heb genoten van het optreden van Tavares (Heaving must be missing an Angel), de Vengaboys (We're going to Ibiza) en Ernst Daniel Smid en hard meegezongen met de medley van ABBA en Andre Hazes. Het leek wel of er dit jaar een record verbroken moest worden met het aantal liedjes dat we mee konden zingen. Zong ik net lekker vals mee, was het volgende liedje al weer aan de beurt. Ik verwachtte een goede grap toen Najib Amhali het podium op kwam met de Toppers, maar het bleef bij meezingen met een aantal carnavalskrakers. Ik vroeg mij gelijk af of hij een weddenschap had verloren. In het theater komt hij beter tot zijn recht en krijgt hij wel al mijn aandacht.

De Toppers zijn in 2005 gestart met René, Gerard en Gordon. Ik heb niet alle optredens bijgewoond, maar ik was wel altijd over de top gekleed. In het roze, paars, goud, wit, marine kleuren of Oosters gekleed. Met bijzondere hoofddeksels, pruiken en of accessoires. De voorpret was altijd leuk, met welke vriendinnen ik er ook bij was. Ik merk dat het voor mij wel steeds vaker een herhaling wordt van hetzelfde. Het nieuwe is eraf, het wordt voorspelbaar en dan haak ik op een gegeven moment toch af. Het blijft een groot meezingfestijn en dat maakt het juist tot een succes. Door het invoeren van een dresscode is in de jaren het aantal feestgangers die verkleed gaan enorm toegenomen. Vielen we de eerste 3 jaar nog op in de menigte vanwege onze roze kleding. Nu vallen juist de mensen op die niet verkleed zijn.

Ik houd nog steeds van vals meezingen met ‘foute’ muziek en verkleedpartijtjes. Toch twijfel ik of ik er volgend jaar weer bij ben. Maar wie weet word ik verleid door de keuze van de dresscode en de namen van de gastoptredens. We zullen het zien…