(vrijdag 24 mei 2013) |
Het thema dit jaar was
1001 Night, glitter mystic with a Touch of Gold. In mijn verzameling feestkleding
en accessoires kon ik niets vinden om aan te trekken of om op te zetten. We gingen
voor een witte broek en gouden T-shirts. Helaas kwamen we niets tegen in de kledingwinkels.
Zelfs in de online feestwinkels ging de voorraad snel en grepen we net mis. We
wilden wel eenheid houden in onze kleding, daarom gingen twee Oosterse danseressen
uit onze groep voor de kleuren blauw en goud en de andere twee voor rood en
paars.
Het was geen weer om ruim
van te voren naar de Arena af te reizen en buiten met een grote glimlach te genieten
van de zon en de langslopende feestgangers. We liepen gelijk door naar onze
plekken op de 2e rij in de eerste ring. We hadden goed zicht op de veldplaatsen,
de geweldige entree van de Toppers en de polonaise die regelmatig werd ingezet
op de rij voor ons.
De korte gesprekken tussen
de optredens door waren niet goed verstaanbaar, maar dat kon de pret niet
drukken. Ik ging overdreven meedansen toen de Disco Medley werd ingezet, om het
iets warmer te krijgen. Niet Gerard maar de wind gierde door de gangen van de
Arena. Mijn vest ging weer aan en mijn handen verdwenen in mijn broekzakken als
ik niet meer aan het zwaaien was.
Ik heb genoten van het
optreden van Tavares (Heaving must be missing an Angel), de Vengaboys (We're going to Ibiza) en Ernst Daniel Smid en hard meegezongen met de medley van ABBA en
Andre Hazes. Het leek wel of er dit jaar een record verbroken moest worden met
het aantal liedjes dat we mee konden zingen. Zong ik net lekker vals mee, was
het volgende liedje al weer aan de beurt. Ik verwachtte een goede grap toen
Najib Amhali het podium op kwam met de Toppers, maar het bleef bij meezingen
met een aantal carnavalskrakers. Ik vroeg mij gelijk af of hij een weddenschap
had verloren. In het theater komt hij beter tot zijn recht en krijgt hij wel al
mijn aandacht.
De Toppers zijn in 2005
gestart met René, Gerard en Gordon. Ik heb niet alle optredens bijgewoond, maar ik was wel altijd over de top gekleed. In het roze, paars, goud, wit, marine kleuren of Oosters
gekleed. Met bijzondere hoofddeksels, pruiken en of accessoires. De voorpret
was altijd leuk, met welke vriendinnen ik er ook bij was. Ik merk dat het voor
mij wel steeds vaker een herhaling wordt van hetzelfde. Het nieuwe is eraf, het
wordt voorspelbaar en dan haak ik op een gegeven moment toch af. Het blijft een
groot meezingfestijn en dat maakt het juist tot een succes. Door het invoeren
van een dresscode is in de jaren het aantal feestgangers die verkleed gaan
enorm toegenomen. Vielen we de eerste 3 jaar nog op in de menigte vanwege onze roze kleding.
Nu vallen juist de mensen op die niet verkleed zijn.
Hahaha, die Najib! Ik weet niet meer zeker of hij in zijn theatershows ook gezongen heeft. Jullie zagen er in ieder geval fantastisch uit!
BeantwoordenVerwijderen